.. tamda şimdi içimden sadece oturup şükretmek geldi.. bambaşka bir post hazılamak için dizüstümü almışken dizlerimin üstüne halime baktım sadece bir elimde sıcak sütlü çikolatam dizimde bilgisayarım ve aklımda 45 dk önceki halim.. marketten arabaya 2dk.lık mesafede ellerimin donduğu ve burnumun pancara döndüğü gözümün önünde... ama şimdi sıcack evimde kısa kollu tshirtle oturmuşum içimden ne geliyorsa onu yapıyorum.. peki ya benim 2 dk dayanamadığım soğukta yaşamak zorunda olanlar.. benim zevk için hazırladığım sütlü çikolatanın sütünü bebeğine bulamayanlar.. gözlerim buğulandı birden.. onların günahı ne? benim sevabım ne? diye düşündüm.. aslında ne onların günahı ne benim sevabımla alakası yoktu bu durumun yalan ve geçici bir dünyada evcilik oynuyoruz hepimiz.. farklı sınavlarla sınanıyoruz farkında bile olmadan.. ben sayısız ayakkabılarımın arasına bi yenisini katmak için çalışırken onlar bebeklerini doyurmak için belki bir torba komur alabilmek için çalışıyorlar. bu postu yazmak istedim çünkü
ben birşey farkettim! hayatta mutlu olmanın en güzel yolu halimize şükretmekten geçiyor.. daha da mutlu olmanın yolu tanıdığınız, bildiğiniz ihtiyacı olan kimselere yardım etmekten.. inanın yardım etmenin verdiği manevi huzur karşınızdaki insanın tebbssumu paha biçilemez. özellikle bu günlerde daha duyarlı olalım demek için hazırlandı bu post. varsın bir ayakkabımız eksik olsun ama yüreğimiz mutlu olsun..
çok güzel bi yazı olmuş. bende zaman zaman hüzünleniyorum. kar yağsın diye heyecanla camda beklerken,yakacak kömürü olmayanları,evinin camı olmayanları düşünüp yağmasın,bu kış sert geçmesin diyorum.. Allah yardımcımız olsun..
YanıtlaSilCanım tasarımların çok hoş.Sana katılıyorum öncelikle halimize şükretmeli ve mümkünse tanıdığımız bildiğimiz böyle madur insanlara yardım etmeliyiz ki gönlümüz daha da huzur bulsun.sevgilerimle.
YanıtlaSil